சிவராத்திரி தோன்றிய தலம் திருவண்ணாமலை. அதுபோல், சிவபெருமான் லிங்க வடிவமாகத் தோன்றிய காலம் – லிங்கோற்பவ காலம் எனப்படுகிறது. சிவலிங்கம் பற்றிய உண்மையான விளக்கம், ஞான நூல்களில் தெளிவாக உள்ளது.

சம்ஸ்கிருத மொழியிலுள்ள ஸ்காந்த புராணத்தில் பார்வதி திருக்கல்யாணத்தை விவரிக்கும் பகுதியில் லிங்கத்தைப் பற்றிய மேன்மையான பல தகவல்கள் இருக்கின்றன.

தமிழில் திருமந்திரத்தில் சிவலிங்கத்தைப் பற்றிய உண்மை தத்துவங்களைத் தெளிவாகச் சொல்லியிருக் கிறார் திருமூலர்.

லிங்க வழிபாட்டில் மூன்று வகை உண்டு. உருவ வழிபாடு, அருஉருவ வழிபாடு, அருவ வழிபாடு. இவற்றில் நாம் செய்து வருவது உருவ வழிபாடு.

சிவலிங்கத்தைத் தாங்கும் பீடத்துக்கு ‘ஆவுடையார்’ என்று பெயர். இது சக்தியின் வடிவான பூமியைக் குறிக்கும். சிவலிங்கம் ஆகாயத்தைக் குறிக்கும். இதைக் கொஞ்சம் ஆராயலாம்.

ஆகாயம் என்பது கவிழ்த்து வைத்த மரக்கால் (தானியங்களை அளக்கப் பயன்படும்) போல இருக்கிறது. ஆகாயத்தைப் பார்க்க முடிகிறதே தவிர, அதன் வடிவம் புலப்படுவதில்லை. உருவமாகத் தெரிந்தும் உருவமில்லாமல் இருக்கும். இந்த ஆகாயத்தைத்தான் சிவலிங்கம் குறிக்கிறது.

அசையும் பொருள்- அசையாப் பொருள் என (நாம் உட்பட) அனைத்துமே, ஆகாயம் எனும் அந்த ஒரே கூரையின் கீழேதான் இருக்கின்றன.

சிவலிங்க வடிவமாக இருக்கும் அந்த ஆகாயத்தை ‘அண்ட லிங்கம்’ என்று மகான்கள் சிறப்பித்துச் சொல்வார்கள்.

கோயிலில் உள்ள சிவலிங்கத்துக்கு அபிஷேகம் செய்ய வேண்டுமென்றால், ஒரு பாத்திரத்தில் நீர் எடுத்து வைத்துக்கொள்வோம். அதுபோல ஆகாய லிங்கத்துக்கு அபிஷேகம் செய்வதற்காகக் கடலில் நிறைய நீர் உள்ளது.

ஆகாய லிங்கம் மிகப் பெரியது அல்லவா? அதனால்தான் அதற்கு அபிஷேகம் செய்யும் தீர்த்தமும் அதிக அளவில் உள்ளது.

அபிஷேகம் முடிந்துவிட்டது. அடுத்து அர்ச்சனை அல்லது பூக்களைச் சார்த்தவேண்டும். ஆகாய லிங்கத்துக்கு எந்தப் பூக்களைச் சார்த்துவது?

ஆகாயத்தில் இருக்கும் நட்சத்திரங்கள்தான், ஆகாய லிங்கத்துக்குப் பூமாலை.

இவ்வளவு பார்த்த பிறகும் ஒரு சந்தேகம் வருகிறது. கோயில்களில் இருக்கும் ஸ்வாமிக்கு, ஏதாவது ஒரு முறையில் எப்படியாவது ஆடை சார்த்துகிறோம். மிகவும் உயரமான ஆஞ்சநேய வடிவங்களுக்கு எல்லாம் ஏணி வைத்தாவது ஆடை சார்த்துவதைப் பார்க்கிறோம். ஆனால், இந்த ஆகாய லிங்கத்துக்கு எப்படி அல்லது எதை ஆடையாகச் சார்த்துவது?

அதியற்புதமான ஆகாய லிங்கத்துக் குத் திசைகளே ஆடையாக உள்ளனவாம். இதுதான் சிவலிங்கத்தின் உண்மையான விளக்கம். இதை யாரோ, பக்குவப்படாதவர் சொல்லவில்லை. சிவபெருமானை நேருக்கு நேர் தரிசித்த சித்தபுருஷ ரான திருமூலர் சொன்ன தகவல்.

இவர் 63 நாயன்மார்களில் ஒருவராக விளங்குகிற மகான். இவரது வாழ்க்கை வரலாற்றைப் பெரிய புராணம் விரிவாகப் பேசுகிறது.

சைவத் திருமுறைகள் பன்னிரண்டில், பத்தாவது திருமுறையாக இருக்கும் ‘திருமந்திரம்’ எனும் மூவாயிரம் பாடல்கள் கொண்ட ஞானப் பொக்கிஷத்தில், சிவலிங்கத்தின் உண்மை விளக்கத்தைத் திருமூலர் அருளியிருக்கிறார்.

இதோ அவர் சொல்லும் பாடல்:

இதன்படி நாம் அனைவருமே ஒரே கூரையின் கீழ் இருக்கிறோம். வேறுபாடும் வெறுப்புமின்றி இருக்க வேண்டியது நமது பொறுப்பு; கடமையும்கூட.

குறிப்பாக பௌர்ணமி, அமாவாசை போன்ற நாள்களில் உயிர் மற்றும் தெய்வ ஆற்றல் தொடர்புகள் அதிகமாகின்றன என்கின்றன ஞான நூல்கள். அதேபோல், ஒவ்வொரு சிவராத்திரி நாளின் இரவிலும் நம் உடலில் ஜீவ ஆற்றல் எழும்பி பரம ஆற்றலோடு இணையுமாம். சிவராத்திரி இரவில் ஜீவாத்மாவும் பரமாத்மாவும் இணைய விரும்பும் பொழுதில் உறங்கக்கூடாது என்பதாலேயே, நம் முன்னோர்கள் சிவராத்திரி நாளில் உறங்கக் கூடாது என்றும், அந்நாள் இரவு முழுக்க வழிபாட்டில் இருக்க வேண்டும் என்றும் விதித்தார்கள்.

மாக சிவராத்திரி: மாக சிவராத்திரியே ‘மகா சிவராத்திரி’ என அழைக்கப்படுகிறது. மாசி மாதத் தேய்பிறை சதுர்த்தசி நாளே மகா சிவராத்திரியாகும். இந்த சிவராத்திரிக்கு ‘வருஷ சிவராத்திரி’ என்ற பெயரும் உண்டு.

யோக சிவராத்திரி: யோக சிவராத்திரியில் நான்கு வகை உண்டு. அதன் விவரம்:

1. திங்கள்கிழமையன்று சூரிய உதயம் முதல் இரவு முழுவதும். அதாவது பகல்- இரவு சேர்ந்த 60 நாழிகை (24 மணி)யும் அமாவாசை இருந்தால் அன்று யோக சிவராத்திரி.

2. திங்களன்று சூரிய அஸ்தமனம் முதல் அன்று இரவு 4 ஜாமமும் (12 மணி நேரம்) தேய்பிறை சதுர்த்தசி இருந்தாலும் அதுவும் யோக சிவராத்திரி.

3. திங்கள்கிழமையன்று இரவின் நான்காம் ஜாமத்தில் (இரவு 3 மணியில் இருந்து 6 மணி வரை உள்ள நேரத்தில்), அமாவாசை அரை நாழிகை (12 நிமிடங்கள்) இருந்தாலும் அன்று யோக சிவராத்திரி.

4. திங்கள்கிழமையன்று இரவின் நான்காம் ஜாமத்தில் தேய்பிறை சதுர்த்தசி திதி அரை நாழிகை (12 நிமிடங்கள்) இருந்தால், அன்றும் யோக சிவராத்திரியே.

இந்த நான்கு ‘யோக’ சிவராத்திரிகளில், ஏதாவது ஒரு யோக சிவராத்திரியன்று விரதம் இருந்தாலும் அதற்கு ‘மூன்று கோடி சிவராத்திரி’ விரதம் இருந்த பலன் கிடைக்குமாம்.

நித்திய சிவராத்திரி: வருடத்தின் பன்னிரண்டு மாதங்களிலும் வரும் தேய்பிறை-வளர்பிறைகளின் சதுர்த்தசி திதி இடம்பெறும் இருபத்துநான்கு நாள்களும் `நித்திய சிவராத்திரி’ ஆகும்.

பட்ச சிவராத்திரி: தை மாதத் தேய்பிறை பிரதமை அன்று தொடங்கி, பதின்மூன்று நாட்கள் தினந்தோறும் முறைப்படி ஒரு வேளை உணவு உண்டு, பதினாலாம் நாளான சதுர்த்தசி அன்று முறைப்படி விரதம் இருப்பது பட்ச சிவராத்திரி எனப்படும்.

வீடு திரும்பியதும் மறுபடியும் நீராடி, மாலை நேர அனுஷ்டானங்களை முடித்து விட்டு, ஏற்கெனவே தூய்மை செய்து அலங்கரிக்கப்பட்ட இடத்தில் ஓர் உயர்ந்த பீடத்தில் பரமேஸ்வரனை (சிவலிங்கத்தை) வைத்து ஜாமத்துக்கு ஒன்றாக நான்கு ஜாமங்களிலும் பூஜை செய்ய வேண்டும்.

இரவு முழுக்கத் தூங்காமல் இவ்வாறு பூஜை செய்து மறுநாள் அதிகாலையில் நீராடி, காலை அனுஷ்டானங்களுடன் உச்சி கால அனுஷ்டானத்தையும் சேர்த்து முடிக்க வேண்டும்.

அதன் பின் நமக்கு உபதேசம் செய்த தீட்சை குருவை வணங்கி, அவர் ஆசி பெற்று, ஒரு சில ஏழைகளுக்காவது உணவளித்து, அதன் பின் நாம் உண்ண வேண்டும். இவ்வளவையும் சூரியன் உதித்து இரண்டரை மணி நேரத்துக்குள் செய்யவேண்டும்.

சிவராத்திரியன்று வீட்டில் பூஜை செய்ய முடியாதவர்கள், கோயில்களில் நடக்கும் பூஜையில் கலந்துகொள்ளலாம்.